Jest jedną z najdłużej znanych substancji psychoaktywnych. Była używana przez Indian z terenów Meksyku i Stanów Zjednoczonych jako ekstrakt z kaktusa podczas obrzędów religijnych. Czyniło z niej użytek wielu artystów (między innymi Stanisław Ignacy Witkiewicz), a Aldous Huxley opisał swoje doświadczenia z meskaliną w książce Drzwi percepcji. Jest to organiczny związek chemiczny- alkaloid z szeregu fenyloetyloamin. Niemiec Arthur Heffter był pierwszym, który zidentyfikował i wyizolował substancje w 1897, a Ernst Spath jako pierwszy w 1919 roku uzyskał ją syntetycznie. Meskalina w naturze występuje w kaktusach, między innymi w pejotlu i san pedro, a także w małych ilościach w bobowatych.
san pedro |
pejotl |
Nomenklatura systematyczna: 2-(3,4,5-trimetoksyfenylo)etyloamina
Wzór sumaryczny: C11H17NO3
Masa molowa: 211,26 g/mol
temperatura topnienia: 35°C
Temperatura wrzenia: 180- 180,5°C (12 mmHg)
Wygląd: bezbarwne kryształy
meskalina w formie proszku |
Średnia dawka meskaliny waha się w przedziale 300- 400 mg (400- 600 mg to już duża dawka). Nawet niewielkie przedawkowanie może prowadzić do śmierci w wyniku paraliżu układu oddechowego. Zażywa się ją doustnie, pali lub wstrzykuje (injekcja). Wywołuje:
- Efekty typu "halo"- przedmioty, które obserwujemy otoczone są kolorowymi obwódkami, często zmieniającymi kolory lub dające barwne cienie.
- Zmiany intensywności kolorów- są one nie do opisania, kolory mają tak niezwykłe nasycenia i barwy jak nie z tego świata, niektórzy nazywają je "halucynacjami w Techni-colorze".
- Zmiany kontrastu, szczególnie konturów obserwowanych przedmiotów.
- Cienie- są trudnym do opisania doznaniem, przedmioty, na które patrzymy mają jakby kolorowe cienie, które są bardziej rzeczywiste niż realne obrazy.
- Zmiany kształtu i symetrii- pojawiające się i znikające powodują, że czasami mamy uczucie "pływania".
- Zaburzenia i zmiany w intensywności, czy szybkości poruszania się przedmiotów, często efekty kina typu stop klatka czy zwolnione tempo.
- Braki w kolorach- często występuje brak czerni czy bieli a także innych kolorów.
- Ciągłe zmiany intensywności zabarwienia obserwowanych przedmiotów.
- Silne poczucie dwoistości- miało ono znaczny wpływ na religijne użycie meskaliny. Towarzyszy temu uczuciu silne, niemal namacalne przekonanie, że nie jesteśmy dłużej sobą. Wyraźnie odczuwana jest granica pomiędzy umysłem czy może lepiej duszą a ciałem. Wyraźnie odczuwamy, że możemy być przeniesieni w kogoś lub coś i stać się kimś lub czymś innym. Prowadzi to u osób zażywających substancję bez przewodnika i rytuału do depresji i utraty wiary we własną osobowość.
- Zaburzenie czasu i przestrzeni. Osoby będące pod wpływem meskaliny odczuwają silne "namacalne" zmiany czasu i trudności z określeniem trwania np. minuty. Czasami pojawiają się dziwne odczucia, że czas jest przenoszony z miejsca na miejsce. Percepcja przestrzeni ulega silnej deformacji, nie odczuwamy fizycznych realności. Część otoczenia może stać się lekka i duża część ciężka i mała.
- Synestezja, czyli czucie kolorów i widzenie dźwięków, odbieranie znaczeń i przekazów płynących od przedmiotów nie mających najmniejszego znaczenia, kolorowe symfonie trudne do opisania, chwile uniesienia, które na pewno u Indian powodowały przekonanie o bezpośrednim kontakcie z Bogiem.
- Mieszanie się sensu i znaczenia otaczających zjawisk.
- Spowolnienie i osłabienie pamięci, utrudniona zdolność do odpowiedzi na pytania.
- Trudności w komunikowaniu się ze światem zewnętrznym przy jednoczesnej wielkiej podatności na sugestię i hipnozę.
Wszystkie opisane efekty mają silne emocjonalne podłoże psychiczne- pod wpływem tej substancji ma się silne przekonanie o realności obserwowanych zjawisk. Stan odurzenia po zażyciu meskaliny może trwać 4- 20 godzin. Często imituje ją amfetamina pomieszana z LSD.
Skutki uboczne:
- Nieznaczny wzrost ciśnienia krwi i tętna, zmiany te nie są zależne od przyjętej dawki.
- Znaczny wzrost "refleksu kolanowego".
- Rozszerzenie źrenic.
- Zaburzenia równowagi i utrudnione poruszanie się.
- Wzrost motoryki ruchowej i aktywności często powodujący objawy zniecierpliwienia.
- Szybkie pocenie się.
- Wzrost częstotliwości amplitudy oddechowej.
- Obniżenie temperatury ciała w pierwszych czterech godzinach, a następnie jej podwyższenie.
- Szybkie podwyższenie poziomu cukru zwłaszcza w pierwszej godzinie, wyrównanie tego poziomu następuje między drugą a trzecią godziną.
- Obniżenie poziomu potasu we krwi.
- Zatrzymanie moczu.
- Wyraźne obniżenie produkcji leukocytów, zwłaszcza w drugiej i czwartej godzinie.
- Zmiany występujące w zapisie EEG związane z obniżeniem fal alpha.
- Zmiany skórne, gęsia skóra, dreszcze, duże dawki powodują wstawanie włosów.
- Zaburzenie wydzielania śliny.
- Napady ciepła i zimna.
Produkcja meskaliny jest mało opłacalna i ze względu na trudności z jej pozyskaniem jest jedna z mniej popularnych w Europie substancji psychoaktywnych. W Polsce praktycznie nie występuje na czarnym rynku. Produkcja i obrót meskalina w naszym kraju są zakazane. Substancja znajduje się w wykazie środków odurzających w grupie I-P.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz